कोहम कोहम?

नमस्कार मंडळी,
आज माझा ब्लॊग लिहिण्याचा पहिलाच दिवस. गेले तीन आठवडे मी ब्लॊग न लिहिण्यासाठी कारणं शोधतोय. पण आज मात्र कोणतही कारण शिल्लक राहिलं नाही, त्यामुळे हा ब्लॊग सुरू करण्यावाचून दुसरा पर्यायही नाही. प्रत्येक गोष्ट करताना ती आपण का करतो, ह्याचा पक्का विचार मनाशी करणं हा खरंतंर माझा स्वभाव नव्हे, पण हा ब्लॊग सुरू करताना का कोण जणे पण पहिल्यांदा हाच विचार येतो, की मी हा ब्लॊग का बरं लिहित आहे? वरवर पहिलं तर हा प्रश्न तसा सोप्पा आहे. पण खरं सांगतो बाबांनो, बराच विचार करुनही उत्तर सापडेना.
एकदा वाटलं, मी माझी रोजनिशी लिहिणार आहे. पण, ते वाटतं तितकं सोपं नाही. आपलं आयुष्य, आपंणच जगासमोर तटस्थपणे मांडणं, ह्यासारखं अवघड काम नाही. आणि असली अवघड कामं करणं मला तितकसं लाभत नाही असा माझा पूर्वानुभव आहे. मग काय बरं कारण असावं? कदाचित माझा असा गॆरसमज झाला असावा का, की आपण थोडं बरं लिहितो, आणि म्हणून आपण लिहित रहावं? माझं अत्तापर्यंतच लिखाण वाचून सुज्ञांस मी कसे लिहितो, ह्याचा अंदाज आला असेलचं आणि त्यामुळे, मी बरे लिहितो हे माझ्या ब्लॊग लिहिण्याचे कारण नसावे, हेही त्यांनी ओळ्खले असेलंच.
शेवटी, मी स्वतःशीच माझ्या ब्लॊग लिहिण्याचं कारण ठरवलं. माणूस जन्माला येतो तोच मुळी कोहम कोहम करत येतो. आणि मरताना जरी तो कोहम कोहम करीत मरत नसला तरी, जन्माला येताना पडलेल्या ह्या प्रश्नाचं उत्तर त्याला मिळालेलं असतंच असं नाही. त्यात तसं काही गॆर आहे असंही मला वाटंत नाही. जीवनाचा प्रवासंच मुळी आपलं स्वत्व शोधण्यसाठी असावा असं वाटतं. ज्याला तो कोण हे समंजलं, त्याला त्याचं आयुष्य समजलं, आणि ज्याला त्याचं आयुष्य समजलं त्याच्या आय़ुष्यात मजा काय ती राहिली. हे म्हणजे, पहिलेलं नाटक पुन्हा पाहिल्यासारखं आहे. त्यामुळे माणसाने कोहम कोहम करीतच जगावं, आणि ह्या प्रश्नाचं उत्तर सापडलं तर ताबडतोब मरून जावं. जेवढं ह्या प्रश्नाचं उत्तर कठीण, तेवढंच आयुष्य समृद्ध.
मग म्हंटलं चला, ब्लॊग लिहिण्याचं एकतरी कारण मिळालं. कोहम चा शोध घेत रहायचं. हा शोध घेताना, जगाच्या प्रयोगशाळेत आयुष्याचे प्रयोग करंत रहायचे, आणि निरिक्षणं ह्या ब्लॊग्मध्ये नोंदवायची. फारफारतंर अनुमान नोंदवायचं. निष्कर्श मात्र काढायचे नाहीत. कुणी वाचंलाच हा ब्लॊग, तर त्यांचा निष्कर्श काढायला ते मोकळे आसतील.......